Διακοπές στο Πιούρτ

Όταν ήμουν παιδί πηγαίναμε με όλη την οικογένεια διακοπές σ’ ένα μέρος που το λένε Πιούρτ. Πιούρτ είναι ένα μικρό χωριό και βρίσκεται σε υψόμετρο 2000 μ. στις Άλπεις. Παλιά περνούσαμε μόνο τις καλοκαιρινές διακοπές σ’ εκείνο το μέρος, αργότερα και τις χειμερινές. Συνήθως δεν καθόμασταν μόνοι μας, αλλά έρχονταν και ο θείος και η θεία με τα παιδιά και πολλές φορές και άλλοι συγγενείς και φίλοι. Πάντα καταλήγαμε σε μία μεγάλη παρέα με πολλά παιδιά.

Μέναμε σ’ ένα σπίτι άνω των 200 ετών γύρω από το οποίο υπήρχαν λιβάδια και βουνά. Το καλοκαίρι ζούσαμε σχεδόν μόνο έξω. Φτιάχναμε μία εστία μπροστά στο σπίτι και μαγειρεύαμε διάφορα φαγητά πάνω στη φωτιά. Βέβαια, έπρεπε να μαζεύουμε ξύλα. Τα λιβάδια γεμίζανε λουλούδια και καμιά φορά γυρίζαμε με μεγάλα μπουκέτα. Κάποια κομμάτια ξύλου δεν τα καίγαμε, γιατί τα κόβαμε, τα χαράζαμε και τα τρίβαμε και φτιάχναμε ανεμοκινητήρες. Χαιρόμασταν να τους βλέπουμε πώς γυρίζανε στον αέρα. Αυτές τις μέρες παίζαμε συνεχώς, περπατάγαμε στα βουνά ή κάναμε κάποια χειροτεχνία.

Το χειμώνα ήταν πολύ διαφορετικά. Θυμάμαι πως πολλές φορές δεν μπορούσαμε να πλησιάσουμε το σπίτι γιατί είχε τόσο πολύ χιόνι ώστε το μονοπάτι καλυπτόταν. Δανειζόμασταν φτυάρια από τους γείτονες και σκάβαμε μέχρι να μπορέσουμε να περάσουμε.

Μια φορά φτιάξαμε από χιόνι ένα τεράστιο παπί, μία άλλη φορά έναν εντυπωσιακό δράκο. Όμως σχεδόν κάθε μέρα κάναμε σκι. Όταν όμως ο καιρός χειροτέρευε και δεν μας επιτρεπόταν να πάρουμε τον ανελκυστήρα, πηγαίναμε στο Αντέρ όπου απολαμβάναμε τα θερμά λουτρά. Κάναμε μπάνιο στο ζεστό νερό σε λουτρά που υπήρχαν και σε εξωτερικό χώρο. Έτσι βρισκόμασταν έξω όπου καμιά φορά χιόνιζε κιόλας και σαν παιδιά ενθουσιαζόμασταν πάρα πολύ. Αλλά και σήμερα θα ενθουσιαζόμουν!